Egbert Dijkstra

Jarenlang heb ik mogen werken bij de grootste retailers van Nederland, mooie bedrijven met fantastische collega’s. Dat begon in de tijd dat informatie nog uit het mainframe kwam – dikke stapels output met zoveel mogelijk kolommen en alle details. Je mocht eens wat missen. Op een karretje werd het wekelijks gedistribueerd. Ik zie nog de kast waarin een van deze stapels verdween, boven op die van de week ervoor… Zinloos, geen doorkomen aan volgens de inkoper…

Dat was de omgeving waar mijn fascinatie voor data ontstond. Dit moest toch anders en slimmer kunnen…

Met het optimaliseren van de verkoop van pindakaaspotjes leerde ik het vak. Hoe je goed voor je data moet zorgen, wat het brede begrip kwaliteit van gegevens betekende en hoe je de meeste waarde uit je data kunt halen. Dat technologie belangrijk is maar dat je het echte verschil kon maken met een goede organisatie, aandacht voor de juiste teamsamenstelling, optimale communicatie en vooral een niet-technische, business-gedreven aanpak.

Niettemin was het een dynamische en motiverende omgeving. Al voor de eeuwwisseling introduceerden we het begrip datagedreven retail en implementeerden we de eerste voorspelmodellen. In een tijd dat de meesten nog dachten dat dashboards het ultieme doel waren en een data scientist nog gewoon en expert kunstmatige intelligentie werd genoemd.

Pas later, toen ik de kans kreeg mee te werken aan het verbeteren van de informatiepositie van de agent op straat begreep ik pas echt welke waarde data kan hebben. Hier kan de beschikbaarheid van de juiste informatie op het juiste moment het verschil tussen leven of dood betekenen.

Daarom ben ik blij dat we regelmatig voor de overheid mogen werken. Voor een veiliger Nederland, waarbij de overheid de zwakkere beschermd en transparant is over het gebruik van gegevens hierbij. Voor een democratische samenleving, waarbij het gebruik van data in positieve zin het verschil kan maken. Uiteindelijk motiveert mij dat oneindig veel meer dan de omzetgroei van pindakaaspotten!