Wilt u weten hoe uw organisatie strategisch gebruik kan maken van informatie? Is uw datamanagement project vastgelopen? Wilt u weten wat de status is van uw huidige informatiehuishouding? Of wilt u gewoon eens sparren?
Neem gerust contact met ons op voor een oriënterend gesprek. We komen graag vrijblijvend bij u langs. U kunt uw vraag ook stellen via onderstaand contactformulier of een email sturen naar info@deltiq.com.
Gegevens vormen al jaren de rode draad in mijn carrière. Van mijn eerste afstudeerscriptie, waarin ik data verzamelde, analyseerde en verbeteringen voorstelde, tot mijn huidige werk als zelfstandige: mijn passie ligt bij het organiseren en verantwoord inzetten van data.
Mijn professionele reis begon in het Amsterdam UMC, waar ik bijna 20 jaar werkte. In de loop der jaren verschoof mijn focus van gebruiker van gegevens naar organisator. Ik was betrokken bij de implementatie van grote kernapplicaties zoals ERP (bedrijfsvoering) en EPD (patiëntenzorg). Een hoogtepunt was het opzetten van een Datamanagement-team, een mijlpaal die voortkwam uit gesprekken met collega’s over de noodzaak van een duurzame dataorganisatie.
Door deze ervaring leerde ik dat goed datamanagement niet alleen draait om technologie, maar vooral om mensen. Het was mijn missie om collega’s mee te nemen in de verandering en te laten zien hoe “data voor je kan werken.” Deze rol als bruggenbouwer en “datapredikant” heeft me gevormd tot iemand die mensen verbindt, processen organiseert en het verhaal van data op een toegankelijke manier vertelt.
In 2022 sloot ik mijn hoofdstuk bij Amsterdam UMC af en begon ik als zelfstandige. Nu help ik organisaties om data verantwoord te gebruiken, met specifieke aandacht voor datamanagement en gegevensboekhouding. Mijn aanpak? Klein beginnen, gericht groeien en altijd met oog voor de mens. Zo bouwen we samen aan organisaties die écht gebruik maken van de kracht van data.
Snappen wat er nodig is
Eind jaren negentig begon ik als ontwikkelaar van rapportages en dashboards voor managementinformatie. Ik merkte dat ik echt goed moest snappen wat er met die informatie gedaan wordt: waar wordt naar gekeken, wat wijzen ze aan op het scherm, welke andere details willen ze weten.
Ook leerde ik dat als er geen aanvullende vragen of wensen zijn, dit een heel slecht teken is. Het lijkt zo mooi: de vraag is beantwoord, de rapportage is geleverd, het doel is bereikt. Is dat ook zo? Nou nee. Het betekent vaak alleen dat het je is gelukt om dat wat ze al konden, op een nieuwe manier, met nieuwe tools, te reproduceren. Ze doen wat ze al deden, maar nu slimmer, echt? Het helpt wel iets, ze hoeven bijvoorbeeld geen Excel-sheets meer te mergen. Maar, de omgeving verandert, wensen van klanten veranderen, de wetgeving stelt eisen, etc.
Daarom is er een breder perspectief nodig op de wereld. Dat lukt als je je huidige processen – en de data die daarin omgaat – goed kent, maar ook weet waar je naartoe wil. Wat wil je bereiken en hoe organiseer je dat? Uitvinden wat daarvoor nodig is, in processen, techniek, mensen & data is het mooiste dat er voor mij is. Het klinkt misschien groots en meeslepend, maar veel kleine stapjes maken grote stappen. En als je denkt, dit doe ik in mijn eentje, nee, hier heb ik de expertise nodig van al die mensen uit de organisatie. Ieder brengt zijn eigen perspectief op de wereld mee en veranderen doen we samen! Voor mij komt alles wat ik leuk vind en mij elke dag drijft, heel mooi samen in het vakgebied van data management. Ik wil geen eenmalige verbetering of een prachtige innovatie die sneuvelt door eigen succes: niet schaalbaar en niet te beheren. Door data management goed – stap voor stap – in te richten, zijn definities helder, wordt datakwaliteit bewaakt, weten we waar we naar kijken en waarop we kunnen vertrouwen. Dan komen die vervolgvragen vanzelf. We snappen met z’n allen wat er nodig is, en vooral wat er nog meer mogelijk is!
Fake it till you make it
Ik ben wat je noemt een ‘zij-instromer’. Ik heb geen jarenlange ervaring in de ‘datawereld’ maar ben zo’n tien jaar geleden vanuit de business learning bij doing meegegroeid in de verandering van mijn toenmalige werkgever naar een datagedreven organisatie. Zo lang ik kan denken, zoek ik nieuwe uitdagingen op, het geeft me energie. Maar het is natuurlijk ook spannend en soms moet ik dan even denken aan de gezegde: “Fake it till you make it”. Voor mij voelt ‘fake it’ als niet oprecht, niet eerlijk. Maar eigenlijk kun je er ook anders tegenaan kijken: durven doen, al weet en kun je nog niet alles. Blijven leren en daarbij vertrouwen op je eigen kwaliteiten.
En dat is voor mij een bekend gevoel dat ik ben gaan waarderen. Jaren geleden dacht ik, een paar ongeruste momenten lang: ‘wat hebben ze aan mij?” toen ik bij mijn werkgever de overstap had gemaakt van een afdeling en een onderwerp dat ik goed kende naar een afdeling die zich bezighield met een voor mij toen onbekende sector. Ik was plotseling niet de expert. En ik had ook niet de jarenlange geschiedenis die de ‘oude rotten in het vak’ wél hadden. Maar ik had ja gezegd tegen de uitdaging om dit team te leiden. En dat begint voor mij altijd met een antwoord formuleren op de belangrijke vraag ‘waarom doen wij dit? Daar kwamen we toen met onze afdeling tot inspirerende antwoorden. Maar dat lukt me ook in de wereld van Datamanagement. Ook in deze wereld ben ik niet de technische superexpert en denk ik ook wel eens heel even ‘wat hebben ze aan mij?”. Maar dan stort ik mij in de nieuwe wereld die elke organisatie weer is en ontmoet ik altijd weer inspirerende, bevlogen mensen. En al snel vind ik dan weer rust in het besef dat ik een helder beeld heb van waar het naar toe moet, in elk project, bij elke organisatie. Mijn ervaring met verandermanagement en het doorgronden van organisaties zijn mijn ‘bagage’. Ik weet welke samenstelling van mensen je nodig hebt om het doel te bereiken. Mensen verbinden om een gezamenlijk doel te bereiken, vind ik het mooiste dat er is!
Het rapport in de la
In mijn werk word ik gedreven door een enorme nieuwsgierigheid en de wil om een vraagstuk helemaal te begrijpen. Om vervolgens een passende oplossing te ontwerpen die werkt voor de specifieke context van een opdrachtgever.
Die nieuwsgierigheid begon al vroeg. Zowel mijn opa als mijn vader waren zeer belezen: onze woonkamer werd ingenomen door rijen boeken non-fictie. Dat wakkerde mijn eigen nieuwsgierigheid aan en regelmatig bladerde ik door boeken heen. Dat ontwikkelde zich verder toen ik naar het gymnasium ging en later Technische Bedrijfskunde ging studeren. In mijn vrije tijd zeil ik, het liefst op zee. Voor mij is dat een ultieme multidisciplinaire belevenis: navigatie, zeilvoering, zeemanschap, techniek aan boord en natuurlijk genieten: alles komt bij elkaar.
Nieuwsgierigheid en multidisciplinaire vragen is voor mij wat Deltiq bijzonder maakt. ‘Hoe zou datamanagement er voor ons uit moeten zien en hoe kunnen we daar komen?’. Dat is de allermooiste vraag. Maar door de aantrekkingskracht van die vraag zijn we ook wel eens hard onderuit gegaan. En juist dat heeft ons gemaakt tot het bureau dat we nu zijn.
Een van de meest waardevolle lessen voor mij was het rapport dat in de la verdween. Het rapport was het resultaat van de vraag waar wij hier helemaal van opveren. We hadden er hard en met alle bezieling aan gewerkt: we legden verbanden, onderzochten van alles. Ik ben er nog trots op. Maar er was maar één persoon die zich er hard voor maakte en de mensen die met de oplossingen aan de slag moesten, waren niet betrokken. En dat hebben wij van tevoren niet goed ingeschat. Nu durven we nee te zeggen als er geen ruimte is om iedereen erbij te betrekken.
Ik leer nog steeds iedere dag en vaak denk ik dat ik meer niet weet dan wel. Om er achter te komen dat dat in de praktijk gelukkig wel meevalt en ik opdrachtgevers iedere keer een stapje verder kan helpen.
Data kan levens redden!
Jarenlang heb ik mogen werken bij de grootste retailers van Nederland, mooie bedrijven met fantastische collega’s. Dat begon in de tijd dat informatie nog uit het mainframe kwam – dikke stapels output met zoveel mogelijk kolommen en alle details. Je mocht eens wat missen. Op een karretje werd het wekelijks gedistribueerd. Ik zie nog de kast waarin een van deze stapels verdween, boven op die van de week ervoor… Zinloos, geen doorkomen aan volgens de inkoper…
Dat was de omgeving waar mijn fascinatie voor data ontstond. Dit moest toch anders en slimmer kunnen…
Met het optimaliseren van de verkoop van pindakaaspotjes leerde ik het vak. Hoe je goed voor je data moet zorgen, wat het brede begrip kwaliteit van gegevens betekende en hoe je de meeste waarde uit je data kunt halen. Dat technologie belangrijk is maar dat je het echte verschil kon maken met een goede organisatie, aandacht voor de juiste teamsamenstelling, optimale communicatie en vooral een niet-technische, business-gedreven aanpak.
Niettemin was het een dynamische en motiverende omgeving. Al voor de eeuwwisseling introduceerden we het begrip datagedreven retail en implementeerden we de eerste voorspelmodellen. In een tijd dat de meesten nog dachten dat dashboards het ultieme doel waren en een data scientist nog gewoon en expert kunstmatige intelligentie werd genoemd.
Pas later, toen ik de kans kreeg mee te werken aan het verbeteren van de informatiepositie van de agent op straat begreep ik pas echt welke waarde data kan hebben. Hier kan de beschikbaarheid van de juiste informatie op het juiste moment het verschil tussen leven of dood betekenen.
Daarom ben ik blij dat we regelmatig voor de overheid mogen werken. Voor een veiliger Nederland, waarbij de overheid de zwakkere beschermd en transparant is over het gebruik van gegevens hierbij. Voor een democratische samenleving, waarbij het gebruik van data in positieve zin het verschil kan maken. Uiteindelijk motiveert mij dat oneindig veel meer dan de omzetgroei van pindakaaspotten!
